สมเด็จหญิงน้อย หรือ สมเด็จพระเจ้าบรมวงศ์เธอ เจ้าฟ้านิภานภดล วิมลประภาวดี กรมขุนอู่ทองเขตขัตติยนารี เป็นพระราชธิดาองค์ที่ 3 ของพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัวกับพระวิมาดาเธอ พระองค์เจ้าสายสวลีภิรมย์ กรมพระสุทธาสินีนาฏ ปิยมหาราชปดิวรัดา ประสูติเมื่อวันเสาร์ ที่ 4 ธันวาคม พ.ศ. 2429 พระองค์ได้รับการโปรดเกล้าฯ ให้รับราชการในหน้าที่ราชเลขานุการิณีในพระองค์พระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว นอกจากนี้ เมื่อสมเด็จพระพุทธเจ้าหลวงเสด็จประพาสยุโรปเมื่อปี พ.ศ. 2450 ก็มีพระราชหัตถเลขามาถึงพระเจ้าลูกเธอพระองค์นี้ ซึ่งพระราชหัตเลขาเหล่านั้นได้นำมารวมรวบเป็นหนังสือพระราชนิพนธ์ไกลบ้านในเวลาต่อมา

โดยหลังจากมีการเปลี่ยนแปลงการปกครองเมื่อปี พ.ศ. 2475 พระองค์ตัดสินพระทัยเสด็จออกไปประทับที่เมืองบันดุง ประเทศอินโดนีเซีย พร้อมกับครอบครัวของสมเด็จพระเจ้าบรมวงศ์เธอ เจ้าฟ้าบริพัตรสุขุมพันธุ์ กรมพระนครสวรรค์วรพินิต และสิ้นพระชนม์ที่นั่นเมื่อวันที่ 29 มกราคม พ.ศ. 2478

๘๙ ปี ตึกนิภานภดล

ตึกเรียนที่เก่าแก่ที่สุดของโรงเรียนเทพศิรินทร์ เป็นสมบัติของวัดเทพศิรินทราวาสสำหรับใช้เป็นโรงเรียนภาษาบาลีในพระอาราม ซึ่งสมเด็จเจ้าฟ้านิภานภดล เสด็จทรงเปิดตึกนิภานภดล เมื่อวันที่ 4 ธันวาคม พ.ศ.2467 โดยพระองค์อุทิศถวายวัตถุทานการกุศลทั้งปวงนี้ แด่พระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว และสมเด็จพระเทพศิรินทราบรมราชินี ด้วยเหตุที่ทรงเจริญพระชันษาเสมอพระชนมพรรษาด้วยทูลกระหม่อมย่าหรือสมเด็จพระเทพศิรินทราบรมราชินี จากเหตุที่ว่าองค์สมเด็จพระเทพศิรินทราบรมราชินี สมเด็จพระบรมราชมาตามหัยกาเธอ พระองค์เจ้าศิริวงศ์ กรมหมื่นมาตยาพิทักษ์ และพระสัมพันธวงศ์เธอ พระองค์เจ้ามงคลเลิศ(พระบิดา และพระเชษฐาของสมเด็จพระเทพศิรินทราบรมราชินี) นั้นทรงมีพระชนม์ชีพเพียงประมาณ 28 พรรษา  ทุกพระองค์ จึงถือเป็นธรรมเนียมนิยมให้ผู้สืบเชื้อสายแห่งองค์สมเด็จพระเทพศิรินทราบรมราชินีจะต้องทรงบำเพ็ญพระกุศลเมื่อมีพระชันษาครบ 28 ปี